Εάν πράγματι η αληθινή τέχνη δεν είναι επάγγελμα, όπως έλεγε ο Αλέξης Ακριθάκης, το κείμενο της Νίκης Μαραγκού επιβεβαιώνει τη στάση ζωής του καλλιτέχνη: η συγγραφέας καταθέτει ένα στιγμιότυπο της προσωπικότητάς του στη δίγλωσση έκδοση «Μια νύχτα με τον Αλέξη», με σχέδιά του και φωτογραφίες της συγγραφέως (ελληνικά-αγγλικά, εκδόσεις «Το Ροδακιό»), προβαίνοντας ουσιαστικά σε μια σύντομη παρουσίαση του ζωγράφου, τις αντιφατικές πτυχές της προσωπικότητάς του, τον πεφρασμένο ψυχισμό του στα έργα που κατέθεσε από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 έως το τέλος της ζωής του (1939-1994).

Η Κύπρια συγγραφέας επιχρωματίζει τη ζωγραφική του Ακριθάκη, σχολιάζει λακωνικά τους εκφραστικούς τρόπους του, φωτίζει το περίγραμμά του μέσα από την αφήγηση μιας νύχτας δίπλα του, στο χωροχρονικό διάστημα μεταξύ Βερολίνου και Καλαμάτας στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Το φωτογραφικό υλικό (πορτρέτα του ιδίου, της γυναίκας και της κόρης του, ενσταντανέ από το εργαστήριό του) συμπληρώνουν σχέδια αφιερωμένα στη Νίκη Μαραγκού. Ο στόχος εν προκειμένω επιτυγχάνεται, αφού το μικρό βιβλίο μπορεί να συμβάλει στη συνολική αποτίμηση της προσφοράς του στην ελληνική εικαστική δημιουργία του 20ού αιώνα.

Διαβάζοντας το αφήγημά της αναγνωρίζει κανείς την ποιητική φωνή της Νίκης Μαραγκού. Αλλά κυρίως η περιγραφή της περιέχει τη βιογραφική πρόθεση, την αποκάλυψη της λεπτομέρειας, τις ιδιαιτερότητες της περσόνας του ανθρώπου που κινήθηκε συνειδητά στο μεταίχμιο της ευρωπαϊκής πρωτοπορίας στις τέχνες, της ελληνικής ιστορικής διάθλασης μεταπολεμικά, του μικροσύμπαντος που έπλασε ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της ζωής του.

ΒΑΣ.ΡΟΥ.