ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ 25-30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2009-03-26

Ακολουθία του Ευαγγελισμού στον Άγιο Στέφανο στο Βαφειοχώρι (Boyacikoy) πάνω στο Βόσπορο. Το ταβάνι βαμμένο γαλάζιο με αστεράκια. Μετά τη λειτουργία ανεβήκαμε στο παλιό ορφανοτροφείο και μίλησε ο Μυριοφύτου Ειρηναίος προς τον Πατριάρχη. Μίλησε για τα άνθη, τα πουλιά, τον ουρανό, τον διθάλαττον Βόσπορο, για την διαυγή ελληνική σκέψη και την μεταφυσική της ορθοδοξίας, για καταπράσινες όχθες και καταγάλανα νησιά.
Ο Βαρθολομαίος, άνετος μίλησε για την Πόλη λέγοντας ότι είναι ένα επτασφράγιστο μυστικό, όπως είχε πει κάποτε ο προκάτοχος του Αθηναγόρας. Ευχήθηκε σε όλους Χρόνια Πολλά για την θρησκευτική και εθνική επέτειο και γκαρσόνια μπήκαν στην αίθουσα κρατώντας μεγάλους στρόγγυλους δίσκους με μαρόν γκλασέ και λικέρ.
Μόλις φάγαμε τα εξαίρετα μαρόν γκλασέ, μπήκαν άλλα γκαρσόνια με δίσκους με μεζέδες, σολωμό καπνιστό, ταραμά, μπρίκ σε μικρές τάρτες, τρίγωνα φύλλου με λαχανικά, όλα εξαιρετικά καμωμένα πάνω σε ψωμάκια κομμένα στρόγγυλα διακοσμημένα λες και τα έκανε το Χίλτον. Ο κόσμος έφαγε, πήρε τις ευλογίες του Πατριάρχη και ενώ είχε σχεδόν αδειάσει η αίθουσα έφταναν νέες πιατέλλες με καινούργιες λιχουδιές. Όλα βέβαια νηστίσιμα λόγω Σαρακοστής, αλλά και που έδειχναν την εναπομείνασα αρχοντιά. Ξενοδοχείο Larespark στο Ταξίμ, όπου είχαμε ξαναμείνει στο ταξίδι με τον Μόρφου. Η Ιστικλάλ γεμάτη κόσμο, φωταγωγημένη, σα Χριστούγεννα. Μοιράζομαι το δωμάτιο με την Ελένη Νικήτα, που είναι πολύ καλή παρέα. Το βράδυ στραβοπατώ και πάλιν. Είναι απελπισία αυτή η ιστορία, τώρα που θέλω να περπατήσω όλη την πόλη, αναγκάζομαι να περπατώ λιγότερο και να προσέχω…

Ξεκινώ πρωί για τους στρατώνες Σελιμιέ όπου είναι το μουσείο της Φλώρενς Ναιτινγκέιλ. Πάω με ταξί στο Besiktas και παίρνω το καραβάκι για το Uskudar. Το εισιτήριο είναι 1.40 τουρκικές λίρες. Φεύγει κάθε τόσο. Σε 5-10 λεπτά είμαστε απένταντι. Μπαίνω στο τέμενος της Μιρμιρά Σουλτάνας και πιάνω ταξί για το Σελιμιέ. Όταν φτάνω εκεί είναιστρατιωτική περιοχή και ο φρουρός ρωτά αν έχω ραντεβού. Απαντώ «ναι». Περνώ από έλεγχο και κάποιος αξιωματικός παίρνει τα στοιχεία μου και πάει να ρωτήσει τον υπεύθυνο. Για να δω το μουσείο χρειάζεται να στείλω φωτοτυπία του διαβατηρίου μου και να μου δώσουν ραντεβού. Φεύγω, πηγαίνονταν με ταξί προς την αντίθετη κατεύθυνση του Βοσπόρου περνώ από το Cengelskoy Iskele, όπου είχε γίνει το γαμήλιο γεύμα.

Στο παζάρι το απόγευμα ψάχνω κοντά στη Πύλη Nurosmanie ένα παλιό εργαστήρι όπου πουλούσαν ασημικά με το κιλό. Δεν το βρίσκω. Μπαίνω στο Σουλτάν Αχμέτ με μια ομάδα Ελληνίδων. «Που πήγε η Ελένη», ρωτά η μια, «Δεν θα μπεί απαντά η άλλη, αφού θα μεταλάβει». «Θα γεμίσουν μικρόβια τα πόδια μας» λέει μια τρίτη, βγάζοντας τα παπούτσια της. Στο ισλαμικό μουσείο είδα ένα βιβλίο του Πίρι Ραις με έναν χάρτη της Κύπρου, στο παζάρι αργότερα είδα χάρτες της Κύπρου, φαντάζομαι πρόσφατα ζωγραφισμένους πάνω σε παλιά χειρόγραφα. Ο μαγαζάτορας επέμενε ότι ήταν παλιοί. Στην Πύλη Beyazit, φώναζαν για λειτουργία τους πιστούς.