Στην Αθήνα εκθέσεις με θέμα της μαγεία στα διάφορα μουσεία. Η τέχνη του τσέρκουλου (του κύκλου), βροντολόγιον και σεισμολόγιον. Μαύρη μαγεία είναι οι κατάδεσμοι με κατάρες, που έγραφαν ειδικοί «καταροποιοί» πάνω σε μόλυβδινες πλάκες που τις έριχναν στα πηγάδια για να είναι κοντά στις χθόνιες δυνάμεις. «ποίησον αυτόν απνεύμονα..» Λευκή μαγεία είναι τα φυλακτά «όταν ο γιλιος είναι στον Τοξότη και η σελήνη εις τον ιχθίν και να γίνει η ώρα του διος πίγισον ήδολον με κασίτερον», η πιο άμεση κίνηση ενάντια στον βάσκανο οφθαλμό είναι οι χειρονομίες (η μούντζα).
Η Κίρκη και η Μήδεια, κόρες της Εκάτης οι πιο γνωστές μάγισσες του αρχαίου κόσμου. Αποτρόπαια, γοργόνεια, φαλοί. Αγαλματίδια από μόλυβδο με δεμένα τα χέρια. «Εμποδισμένοι».
Τραβούν την προσοχή μου οι ερωτιδείς στα μελανόμορφα αγγεία, άντρες φτερωτοί, που μπορούσε να τους είχε σχεδιάσει ο Τσαρούχης, ή μάλλον ο Τσαρούχης πρέπει να μελέτησε πολύ καλά αυτά τα αγγεία.
Βροχή, πράσινα πουλιά με μακριά ουρά πετούν στα δέντρα, κάνοντας περίεργους ήχους. Κάθομαι κάτω από την τέντα στον κήπο του μουσείου και παρακολουθώ έναν νεαρό που έβγαλε τη φανέλα του και ξάπλωσε πάνω στο γρασίδι στη βροχή. Κυριακή πρωί στους Ρακοσυλλέκτες. Έχουν απλωθεί μέχρι το Θησείο, γύφτοι στο δρόμο του Κεραμεικού να πουλούν παλιά ρούχα, κανένα παπούτσι, κανένα σπασμένο πλαστικό παιγνίδι, βιντεοκασσέτες. Βαλκάνια, ακούς κυρίως ρώσικα, τούρκικα, σλάβικα. Μυρωδιά από κατεψυγμένο σουβλάκι πρωί πρωί, φυσάει και παίρνει χαρτιά, περιοδικά, παιδιά τρέχουν και τα μαζεύουν. Δεν έχω τύχη σήμερα, η αναμονή του αναπάντεχου, κάτι εξαιρετικό που να με περιμένει. Βρίσκω ένα βιβλίο με τις υδατογραφίες του Κελμπέρκερ του 1830 και ένα για τον Ρήγα, που μου φαίνεται πως θα είναι η καινούργια μου περιπέτεια.